Te nasze kochane zycko…

Najuczciwsza waluta, jaka mamy, a jednoczesnie ta, ktorej nie da sie odlozyc ani odzyskac.

Kazdy z nas dostaje go tyle samo w jednym dniu — dwadziescia cztery godziny, tysiac czterysta czterdziesci minut, osiemdziesiat szesc tysiecy czterysta sekund.

I tak plynie sobie to nasze Zycko, nie pytajac o zgode.

Zycie to nie film z funkcja pauzy.

Nie da sie go przewinac ani zatrzymac na "ulubionej scenie". I nawet jesli bysmy bardzo chcieli — byleby ten moment trwal — wszystko mija.

Mija pierwszy zapach kawy o poranku, mijaja smiechy z przyjacielem o trzeciej w nocy, mijaja milosci i bolesne rozstania, mijaja dni, ktore wydawaly sie niekonczace, a dzis ledwo je pamietamy.

Czasem Zycko smakuje jak niedosmazony toast — przypalone ambicje, za malo smarowane chwile, zbyt duzo „jutro”, za malo „dzis”.

Gonimy za czyms — lepsza praca, wiekszym mieszkaniem, spokojem, uznaniem, zrozumieniem... a ten czas, co mial poczekac, juz dawno poszedl dalej.

Ale Zycko to nie tylko gonitwa.

To tez te ciche momenty — kiedy siadasz na balkonie z herbata, gdy czujesz, ze ktos cie naprawde rozumie, gdy ktos zapyta "jak sie dzis masz?" i naprawde czeka na odpowiedz.

To rozmowy, ktore nic nie zmieniaja, ale wszystko znacza. To te wszystkie mikrohistorie, ktore nikt nie spisze, ale to one buduja Ciebie.

Zycie nas uczy, ale bez podrecznika.

Daje lekcje bez zapowiedzi, czasem boli, czesto zaskakuje. I nie zawsze chodzi o to, by wszystko rozumiec.

Czasem wystarczy czuc, ze to wszystko — ten smiech, ten bol, ta ulotnosc — ma sens.

Nie czekaj na idealny moment.

Nie licz, ze zycie zwolni, bys mogl sie nim nacieszyc. Ono plynie, niezaleznie od tego, czy biegniesz, czy stoisz.

Wiec moze zamiast czekac na lepsze chwile, warto zrobic miejsce dla tych, ktore masz teraz.

Bo to twoje Zycko — nie idealne, nie poukladane, ale Twoje.

I juz samo to sprawia, ze warto je poczuc.

Kocham Zyc

LLWSKA❤️